“แค่นี้ไม่เรียกว่ากวนหรอกนะ”
“อื้อออ ไม่เอา” ไหล่บางกระตุกเมื่อถูกกดจูบ ไม่แค่ปากที่ซน มือที่อยู่ใต้น้ำก็ซนด้วย
มือใหญ่ลูบไล้ตั้งแต่ต้นขาเรื่อยมาจนถึงส่วนอ่อนไหว
“ใครใช้ให้ทำเสียงแบบนี้” แจบอมกระซิบชิดใบหูนิ่มแล้วกัดเบาๆ
จินยองสะดุ้งเฮือกเมื่อส่วนที่ไวต่อสัมผัสถูกกัด ได้ยินเสียงหัวเราะต่ำตามมาด้วย
ขี้แกล้ง!
“พี่เจฟ..พอแล้ว” ร่างบางพยายามงอตัว หนีบขาชิดไว้ไม่ให้โดนรังแก
แต่พอเผลอมือใหญ่ก็จับส่วนอ่อนไหวของเขารูดรั้งเล้าโลมไปแล้ว
“อ๊ะ..” มือเรียวจิกลงบนแขนแกร่ง
พยายามกลั้นเสียงร้องน่าอายไว้แต่เมื่อมือใหญ่ขยับเร็วขึ้นเขาก็พ่ายแพ้อยู่ดี
“..พี่เจฟปล่อย” จินยองตีคนขี้แกล้งที่ไม่ยอมให้เขาปลดปล่อยออกมา
นิ้วเรียวยาวกดตรงส่วนปลายไว้ไม่ให้ระบายออก
“ยอมให้พี่กอดจินยองก่อนสิแล้วจะยอมปล่อย”
“ใจร้าย..อ่าห์”
“เสียงครางทรมานแบบนี้โคตรเร้าเลยนะรู้ไหม”
เสียงทุ้มสั่นพร่าเพราะอารมณ์ที่ถูกจุดจนลุกโชนด้วยเสียงครางหวานๆ
นั่น
“ก็ได้..ยอม” จินยองแพ้อีกแล้วอ่ะ
แจบอมยิ้มสมใจ
ก่อนจะรั้งเรียวขาขาวให้ยกขึ้นจนเข่าแทบจะชิดติดอก สอดนิ้วยาวเข้าไปในช่องทางด้านหลัง
แค่นิ้วเดียวก็ทำให้ร่างบางสะดุ้งเฮือก
ไม่ได้ทำมาหลายวัน มันเกร็งอีกแล้ว
“เจ็บเหรอ”
“อื้อ”
“ทนนิดนะ”
ไม่ทนแล้วจะให้ทำไงเล่า..
แจบอมสอดใส่นิ้วยาวเข้าไปให้ลึกขึ้น ค่อยๆ
ขยับเข้าออกช้าๆ อาศัยน้ำช่วยหล่อลื่นให้เข้าง่ายขึ้น จินยองกัดริมฝีปากแน่น ซบหน้ากับไหล่
พยายามผ่อนคลายตัวเองจะได้ไม่เจ็บ
“อ๊า! พี่..เจฟ!” จินยองร้องลั่นเมื่อนิ้วยาวที่เพิ่มเป็นสองแล้วนั้นขยับหมุนควงอยู่ภายในราวกับต้องการจะหาอะไรสักอย่าง
“หืม? เรียกทำไมครับ”
ฮือออ บ้าที่สุด ไม่ต้องมากัดหูคนอื่นเขาก็ได้
เสียวทั้งบนและล่างแบบนี้จินยองไม่โอเค
“อ้าขากว้างๆ สิคนดี พี่หาไม่เจอนะ”
พี่เจฟต้องการอะไรจากจินยองอีก
จะให้จินยองอายมากกว่านี้เหรอ
“ฮึ่ก..ไม่” เมื่อจินยองไม่ให้ความร่วมมือแจบอมก็ทำเองซะเลย
เขาจับขาเรียวบังคับให้อ้ากว้างขึ้นแล้วเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีกเป็นสาม
เมื่อสอดใส่ได้ง่ายขึ้นก็เข้าได้ลึกขึ้นด้วย
“จำได้ว่าอยู่แถวๆ นี้นี่นา”
แจบอมขยับนิ้ววนไปทั่ว ก่อนจะถึงจุดๆ
หนึ่งที่ทำให้ร่างในอ้อมกอดกระตุกเกร็งขึ้นมา
“นี่เอง” ร่างสูงกดย้ำๆ
ที่จุดกระสันนั้นจนร่างบางหวีดร้องออกมา เกร็งท้องเสียววูบ ปลายเท้าจิกงอ
“อ๊า! มันเสียว!..อึก..”
“ร้องออกมาอีกสิจินยอง”
“ฮึก…พะ..พอ..อ๊ะ!!”
แต่ถึงจะขอร้องแจบอมก็ไม่คิดจะหยุด
เขาขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้นจนร่างบางปลดปล่อยออกมา
และช่องทางอ่อนนุ่มนั้นก็คลายตัวขยายขึ้นจนน่าพอใจ
เพียงพอที่จะรองรับอีกสิ่งหนึ่งที่ใหญ่กว่าได้แล้ว
จินยองยังหอบหายใจหนักหน่วงอยู่เลยก็ถูกจับรั้งให้ขยับนั่งแทนที่จะเอนพิงอกแกร่งอย่างเมื่อครู่
“จะทำเองหรือจะให้พี่ทำ”
“ครับ?” จินยองทวนคำอย่างมึนงง
แจบอมจึงขยับลุกให้จินยองนั่งพิงอ่างแทนที่แล้วแทรกกายเข้ากลางหว่างขาขาวทั้งสองของอีกฝ่าย
ร่างสูงจับแก่นกายที่ปวดหนึบเพราะอารมณ์ปรารถนาของตนค่อยๆ
กดเข้าไปในช่องทางคับแน่น จินยองสะดุ้งโหยง
ร่างสูงจับขาเรียวให้อ้ากว้างกว่าเดิม
ขยับสะโพกพยายามสอดใส่เข้าไปให้ได้ ก้มลงจูบที่ริมฝีปากได้รูปนั่น
ไล้เลียดูดดึงชิมความหวานเบี่ยงเบนความสนใจให้มามัวเมากับจูบ
“อื้อ!” จินยองจิกลงบนต้นแขนแกร่งอย่างแรงเมื่อรู้สึกถึงความคับแน่นที่เข้ามาจนหมด
แจบอมเริ่มขยับอย่างเนิบช้าให้อีกฝ่ายทำความคุ้นเคย
เมื่อเสียงครางหวานเริ่มเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินเขาก็เริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
“อ๊ะ..อะ..อ๊า!”
ไม่เพียงแค่เร่งจังหวะ
แต่ส่วนปลายที่ฝังตัวอยู่ภายในยังกระแทกย้ำเน้นๆ ที่จุดกระสันอีกด้วย
ร่างบางสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“พี่เจฟ..อะ..มัน..อึ๊ก..ลึก”
ร่างบางเอ่ยออกมาอย่างยากลำบาก ทุบอกกว้างเบาๆ
ให้เขารู้สึกว่าควรขยับออกและผ่อนแรง
แต่ห้ามไปเท่าไรก็ยังรู้สึกได้ว่าส่วนปลายนั้นกระแทกกระทั้นเข้ามาจนสุด
“เจ็บเหรอ” แจบอมกระซิบถามกับหูนิ่ม
ขบเม้มไล้เลีย ร่างบางเสียวจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว
“ปะ..เปล่า อ๊า!!”
ใบหน้าคมก้มลงซุกซบกับอกบาง
ดูดดึงสร้างรอยจนพอใจแล้วไล่ต่ำลงมา ตวัดลิ้นร้อนไล้เลียชิมยอดอกบางข้างหนึ่ง
อีกข้างถูกมือใหญ่เค้นคลึง ปลายนิ้วเขี่ยตวัดตรงยอดสีหวานจนมันตั้งชัน
“เจ็บ..อื๊อ!” จินยองทุบลงบนหลังกว้างเบาๆ
เมื่ออีกฝ่ายไม่รู้สึกรู้สาก็พยายามดันไหล่กว้างให้ออกไป
เพราะท้องอยู่ไม่ว่าจะสัมผัสตรงไหนมันก็รู้สึกไวไปหมด
เต้าที่คัดเจ็บอยู่แล้วโดนกลืนกินก็ยิ่งเจ็บ
จินยองน้ำตาซึม ส่วนบนก็เจ็บ ส่วนล่างก็เสียว
ความรู้สึกตีกันจนสับสนไปหมด และสะโพกสอบก็ยังขยับเข้าออกไม่หยุดเลย
“พี่เจฟ..อึก..ช้า..ช้าหน่อย!”
จินยองครางลั่นพร้อมห้ามไปด้วย
รู้ได้เลยว่าอีกฝ่ายใกล้จะเสร็จแล้วถึงได้เร่งสะโพกสอดใส่ถี่และหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ
“อีกนิดเดียวจินยอง..ใกล้แล้ว”
หลังจากเร่งจังหวะอยู่พักใหญ่จนร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกแล้ว
ร่างสูงก็กระตุกแรงอยู่สองสามครั้งก่อนจะหยุดและหลั่งภายในตัวจินยอง
อกบางสะท้อนขึ้นลง เหนื่อยจนหอบหายใจหนัก
“วันนี้พอแล้วนะ..” จินยองไม่ไหวแล้วล่ะ พี่แจบอมรุนแรงมาก
“ก็ได้”
“พรุ่งนี้ก็ไม่นะ”
“ไม่ได้” แจบอมปฏิเสธออกมาทันที
แค่ยอมให้วันนี้ก็มากแล้ว ใจเขาอยากจะต่ออีกสักรอบด้วยแต่สงสารแม่แฝด
จินยองฟังแล้วอยากจะร้องไห้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น