“เพราะฉะนั้น..พรุ่งนี้ก็หยุดเรียนแล้วกัน”
มือเรียวไล้ไปตามเรียวขาสวยช้าๆ จนร่างบางขนลุก ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ที่ซอกคอหอมกรุ่นนั้นแล้วขบเม้มดูดดึงผิวเนื้อบอบบางให้เกิดรอยจางๆ
จนได้ยินเสียงครางในลำคอจากแบมแบม
มาร์คจับอีกฝ่ายให้หันหน้ามาทางตน รั้งเสื้อนอนที่เปียกชุ่มจนแนบเรือนร่างนั้นออกจากตัวแบมแบม
รวบเอวบางเข้าหาตัวแล้วก้มลงไปประกบจูบแรงๆ ที่ริมฝีปากอิ่ม
ซึ่งแบมแบมก็จูบตอบกลับมาเช่นกัน
นิ้วเรียวลากผ่านแผ่นหลังเนียน ขยับยกตัวแบมแบมให้คร่อมตักตน
ยกขาเรียวเกี่ยวเอวสอบของตนเอาไว้ ทำให้ขาสวยคู่นั้นแยกออกกว้างไปอีก
ร่างสูงดูดเม้มที่เรียวปากนุ่มเบาๆ ชิมความหวานอย่างไม่รีบร้อน
ร่างบางยกแขนข้างหนึ่งเลื่อนมาโอบคอมาร์คเอาไว้ ครางในลำคอเมื่อรู้สึกร้อนไปทั้งร่าง
มาร์คเริ่มกดนิ้วเข้าไปในช่องทางด้านหลังของภรรยาเด็กช้าๆ
แบมแบมถอนจูบแล้วซุกหน้าหวานลงกับบ่ากว้างเมื่อมาร์คสอดนิ้วที่สองเข้ามาในช่องทางคับแน่น
หมุนวนไปมาจนร่างกายของแบมแบมเริ่มกระตุกเบาๆ น้ำในอ่างแทรกเข้ามาภายในจนร่างเล็กเสียววูบไปทั้งตัว
“อ๊ะ! คุณมาร์ค..อื้ออ” ปากอิ่มขบเม้มที่ไหล่ของมาร์คเพื่อระบายอารมณ์วาบหวามยามที่อีกฝ่ายขยับนิ้วเข้าออกรัวเร็วพร้อมกับนิ้วที่สามที่ตามเข้ามาติดๆ
ช่องทางด้านหลังเริ่มตอดรัดนิ้วเรียว ส่วนอ่อนไหวเริ่มตื่นตัว
เสียงหวานครางลั่นเมื่อปลายนิ้วโดนเข้าที่จุดกระสัน
มาร์คกดเน้นย้ำๆ จนร่างเล็กเกร็งไปทั้งตัวแล้วปลดปล่อยออกมาโดยที่ยังไม่ต้องแตะต้องส่วนอ่อนไหวด้วยซ้ำ
แบมแบมหอบเล็กน้อย ขยับจะลุกแต่มาร์คไม่ให้ไป
“เอาเปรียบกันนี่นา นายต้องช่วยฉันบ้างสิ”
ใบหน้าหวานร้อนวูบ
เงอะงะขัดเขินเมื่อได้ยินอย่างนั้น
ช่วย..ช่วยยังไง
“แบมต้อง..ต้องทำยังไงเหรอครับ”
“เดี๋ยวฉันสอน” มาร์คอมยิ้มกับเด็กตาแป๋วที่ถามเขาซื่อๆ
มาร์คช่วยประคองสะโพกกลมขึ้น จับแกนกายร้อนที่เริ่มแข็งขืนของตนเพราะเสียงครางหวานจ่อเข้าที่ช่องทางรัก
จากนั้นค่อยๆ กดตัวแบมแบมลงมาครอบครองที่ส่วนปลายอย่างช้าๆ
“อ๊ะ..คุณมาร์ค มันเจ็บ” เพียงแค่เริ่มใบหน้าหวานก็นิ่วหน้าบิดเบ้เพราะความเจ็บเสียแล้ว
“เจ็บมากไหม” แบมแบมพยักหน้า น้ำตาซึม
มาร์คอยากจะขยับแต่ต้องรอให้แบมแบมพร้อมก่อน
“แบม…”
“ว่าไง”
“แบมทำไม่เป็น..” คนไม่เคยเอ่ยตามตรง
หน้าหวานแดงปลั่งเพราะขัดเขินในสิ่งที่ตัวเองเอ่ยออกมา
คำสารภาพตามตรงพร้อมท่าทางประหม่าทำให้คนมองหลงเอาได้ง่ายๆ เลย
“เดี๋ยวก็เป็น” มาร์คจับเอวบางไว้มือหนึ่ง
อีกมือก็จับสะโพกแบมแบมไว้ค่อยๆ ขยับสอดลึก
“อ๊ะ!” แบมแบมสะดุ้ง ร้องออกมาแล้วเม้มปากแน่นเมื่อกายร้อนเข้ามาได้เพียงครึ่งเดียว
“ไหวไหมแบมแบม” มาร์คเป็นห่วง ช่วยบีบนวดสะโพกให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย แบมแบมพยักหน้ารับแล้วตัดสินใจกดกายลงไปทีเดียวจนส่วนนั้นแทรกเข้ามาจนสุดความยาว
“อืมมม” มาร์คร้องครางออกมาเพราะความคับแน่น
แต่ก็พึงพอใจ เขาจูบที่ข้างแก้มใสที่ไม่รู้ว่าเปื้อนน้ำในอ่างหรือน้ำตากันแน่ มือทั้งสองข้างเลื่อนขึ้นมาลูบไล้ตามแผ่นหลังบาง
แบมแบมวางมือเล็กลงบนอกกว้าง อีกมือยึดบ่าแข็งแรงเอาไว้ทรงตัว
ก่อนจะทำใจค่อยๆ ขยับกายขึ้นลงเชื่องช้าเพื่อให้ร่างกายตนคุ้นชิน เขาต้องขยับตามสัญชาติญาณเพราะการค้างคาเอาไว้นั้นมันอึดอัด
ขาเรียวสวยกดแนบลำตัวอีกฝ่าย พยุงกายขยับขึ้นลง แรงขึ้นและลึกขึ้นโดยไม่รู้ตัว
“คุณมาร์ค..อ๊า..มันแน่น..อ๊ะ! อื้อออ” เสียงหวานครางบอก มาร์คสวนสะโพกเร่งจังหวะเร็วขึ้นเพื่อช่วยให้ผ่านความคับแน่นไปได้
น้ำในอ่างเป็นตัวช่วยหล่อลื่นได้อย่างดี
“คุณ..คุณมาร์ค
อย่า..แรงสิครับ.. ” แบมแบมพยายามร้องห้ามเมื่อมาร์คขบเม้มที่ยอดอกของตนจนเกิดรอยแดงไปทั่ว
มาร์คกระแทกกายสวนขึ้นมาในจังหวะที่แบมแบมขยับกายลงจนทำให้กายใหญ่ร้อนนั้นแทรกเข้าไปลึกจนโดนสุดกระสัน
ร่างเล็กสั่นระริกเพราะความเสียวซ่าน
เขาซุกหน้าลงที่ไหล่กว้าง จิกเล็บบนต้นแขนที่เต็มไปด้วยกล้ามเพราะเริ่มทนแรงสวนกระแทกกลับมาของสามีไม่ไหว
มาร์คกระชับกอดร่างบางเอาไว้
“อ๊า เร็ว..เร็วไปแล้วครับ
อื้อ เบาหน่อย..คุณมาร์ค!”
เสียงหวานครางไม่ได้ศัพท์เมื่อมาร์คกระแทกเร็วแรงขึ้นจนน้ำในอ่างกระเซ็นกระฉอกออกไปจำนวนมาก
ร่างสูงเร่งความเร็วต่อไปจนแบมแบมต้องจิกต้นขาเขาไว้เพื่อระบายความวาบหวามที่ได้รับ
จากนั้นไม่นานมาร์คก็ปลดปล่อยเข้ามาในช่องทางรักที่ตอดรัดแกนกายของเขาจนกระทั่งถอนกายออก
แบมแบมถูกดันจนหลังพิงกับอ่างอาบน้ำ
ยังไม่ทันจะหายเหนื่อยก็ถูกยกขาตั้งชันขึ้นแล้วคุณมาร์คก็แทรกกายเข้ามาหา
มาร์คค้ำกายเหนือร่างแบมแบมขณะเคลื่อนไหวกายด้วยจังหวะหนักหน่วง
ครางอย่างพอใจเมื่อร่างบางกัดปากกลั้นอารมณ์จนน่ากลัวว่าปากสวยจะช้ำ
มาร์คโน้มกายเบียดชิด จูบหนักๆ
ที่ริมฝีปากอิ่มเพื่อให้แบมแบมคลายการขบเม้มที่จะทำให้ปากเจ็บ
สอดกายเข้าหาหนักขึ้นพร้อมรั้งให้ขาเรียวแยกกว้างจนรับเขาได้ทั้งหมด
คนรับสัมผัสแทบขาดใจกับความล้ำลึกที่สอดใส่เข้ามาในกาย
ร่างบางสั่นไหวกระตุกรุนแรงในช่วงจังหวะสุดท้าย
หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เหนื่อยจนอยากจะหลับแล้ว
มาร์คกดจูบที่ข้างขมับของแบมแบมแล้วอุ้มขึ้นจากอ่างอาบน้ำพาไปยังเตียงกว้าง
“คุณมาร์คไม่เอาแล้ว..นะครับ” แบมแบมเอ่ยเสียงหวาน
อ้อนขอทั้งสายตาและการกระทำ พยายามปัดป้องไม่ให้อีกฝ่ายทาบทับลงมา
มาร์คเกือบจะใจอ่อนแล้วเชียว
“บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปเรียน
ฉันไม่ได้กอดนายมาตั้งหนึ่งอาทิตย์นะแบมแบม”
มือเรียวกอบกุมส่วนอ่อนไหวของร่างบางแล้วรูดรั้งไปตามความยาวจนอีกฝ่ายเสียววูบไปทั่วท้องน้อย
“อ๊ะ อื้ออ”
แบมแบมยกแขนขึ้นปิดใบหน้าเพราะความอาย ไม่กล้ามองเมื่อมาร์คเลื่อนลงไปครอบครองปลายส่วนอ่อนไหวของตนด้วยโพรงปากอุ่น
มาร์คเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนแบมแบมปลดปล่อยออกอีกครั้ง
แบมแบมรู้สึกอึดอัดเมื่ออีกคนแทรกกายเข้ามาในตัวเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว
คนรับก็พยายามผ่อนตัวเองแล้วแต่กลับเจ็บเสียดทุกครั้งที่ส่วนนั้นสอดลึก
แบมแบมซบหน้ากับบ่ากว้าง น้ำตาซึม ช่องทางคับแน่นขยับรัวตอดรัดคนที่กระแทกกายเข้ามาหนักๆ
สามีขยับกายเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ แต่ไม่ได้รุนแรง แบมแบมเจ็บแต่รู้สึกดีกับสัมผัสที่ทะนุถนอมนั้น
ทะนุถนอมเกินไปด้วยซ้ำ อ่อนโยนแต่หนักแน่นทุกครั้งที่ขยับ
เสียงลมหายใจของทั้งคู่ดังเคล้าไปกับเสียงจากการสอดใส่
บทรักเร่าร้อนดำเนินไปสักพัก ยังไม่ทันถอดถอนร่างสูงก็กระตุกกายหนักๆ สองสามทีแล้วปลดปล่อยน้ำสีขุ่นเข้าไปจนล้นออกนอกช่องทางรัก
ร่างบางครางแห้งกับความร้อนวาบในท้อง
“อื้อ..คุณมาร์ค..พอแล้วครับ”
ร่างบางวางมือลงบนอกกว้าง ออกแรงที่แทบไม่มีเหลือพยายามดันคนด้านบนที่ยังไม่ถอนกายให้ออกไปจากร่างตนอย่างลำบาก
“ง่วงเหรอ?”
แบมแบมพยักหน้ารับ
กำลังจะดีใจว่าคุณมาร์ครู้แล้วน่าจะพอ แต่กลายเป็นว่าอีกฝ่ายกลับหยิบหมอนมารองสะโพกเขาแทน
“แต่ฉันยังไม่ง่วงเลย ถ้าง่วงก็นอนก่อนเลยสิ”
คุณมาร์คบอกให้เขาหลับทั้งที่ยังขยับอยู่ในตัวเขาเนี่ยนะ?
ร่างสูงแกล้งยกสะโพกขึ้นจนกายร้อนสอดลึกมากขึ้นกว่าเดิม
แบมแบมจุกเสียดไปทั่วท้องน้อย รู้สึกได้ถึงส่วนนั้นที่เข้ามาลึกกว่าทุกครั้ง
“คุณมาร์ค! อ๊ะ..หยะ..อย่าแกล้งแบมนะ..อึก..คุณมาร์ค!”
แบมแบมทั้งทุบทั้งตีเข้าที่อกและไหล่แข็งแรงของคนแกล้ง
มาร์คยิ้มพรายเมื่อหน้าหวานแดงก่ำ คงโมโหที่ถูกแกล้ง แต่แรงตีนั้นไม่ทำให้เขาสะเทือนเลย
แทบไม่รู้สึกอะไร
ตีได้ก็ตีเลย แต่มาร์คยังไม่หยุดมือและสะโพกที่ทำหน้าที่ประสานกัน
มือก็ครอบครองกอบกุมส่วนนั้นของแบมแบม สะโพกก็กระแทกกายเข้าไปหนักๆ
จนอีกคนต้องยกสะโพกขึ้นรับ ยอมหยุดว่า เปลี่ยนเสียงต่อว่าเป็นเสียงครางแทน
“ไม่เรียกพี่มาร์คบ้างเหรอ”
เสียงทุ้มต่ำที่แหบพร่าปนหอบเอ่ยพร้อมส่งตัวเข้าหาหนักๆ
จนคนใต้ร่างต้องร้องออกมาอีก
“มะ..ไม่! คุณ..คุณมาร์คแกล้งแบม..อ๊ะ!”
แบมแบมเกาะอีกฝ่ายไว้แน่นเมื่อคนด้านบนเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ
เสียงสั่นเพราะยังหอบบอกให้เบาแรง แต่มาร์คกลับกระแทกกายเข้ามารุนแรง
มือเรียวจิกเล็บลงบนหลังกว้าง ขาเรียวจิกเกร็งไปกับที่นอนพร้อมกับที่อีกคนเกร็งร่างกระตุกกาย
ร่างบางรับเอาหยาดน้ำขุ่นเข้ามาในร่างอีกครั้งจนอุ่นวาบไปทั้งตัว
ตนเองก็ปลดปล่อยออกมาเต็มมือเรียวเช่นกัน
เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังไปทั่วห้อง มาร์คซบหน้าลงที่อกบาง
หายใจหนักเพื่อให้หายใจเป็นปกติ
“แบมแบม..เฮ้! หลับแล้วเหรอ?”
แบมแบมหลับไปแล้วจริงๆ
แทบจะทันทีที่มาร์คถอนกายออกไป มาร์คถอนหายใจยอมพอแค่นี้ เอาไว้ต่อพรุ่งนี้ก็ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น