วันพฤหัสบดีที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2560

NC My boyfriend EP.6 Markbam




            “ไม่เอา..” แบมแบมพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่กล้าส่งเสียงดังมากเพราะกลัวยองแจจะตื่นขึ้นมาเสียก่อน และมาร์คก็อาศัยจังหวะที่แบมแบมขัดขืนได้ไม่เต็มที่นั้นดึงกางเกงนอนและชั้นในของอีกฝ่ายออกจากตัว
            แบมแบมยกขาจะถีบยันมาร์คออกไปแต่ก็ถูกมาร์คจับขาทั้งสองข้างไว้ ฉวยจังหวะอ้าขาเรียวออกกว้างแล้วจัดการกับส่วนล่างของแบมแบมจนร่างบางสะดุ้ง
            แบมแบมยกมือขึ้นปิดปากแน่นเมื่อรู้สึกถึงริมฝีปากที่ครอบครองส่วนอ่อนไหวของตนอยู่
            “อื๊อ..” แบมแบมหลุดเสียงออกมาเบาๆ เมื่อถูกปรนเปรอด้วยปากจนจะปลดปล่อยออกมาอยู่รอมร่อ และจู่ๆ มาร์คก็หยุด
            แบมแบมที่ไม่กล้าทำอะไรแม้แต่จะหายใจแรงมองมาร์คด้วยสายตาไม่พอใจ แต่เพราะเริ่มมีอารมณ์ร่วมเริ่มทำให้ความดุมันมีน้อยเหลือเกิน มีแต่จะยั่วยวนอีกฝ่ายเสียมากกว่า
            เสื้อนอนตัวโคร่งที่ใส่อยู่ถูกเลิกขึ้นจนถึงคอ ริมฝีปากที่เคยครอบครองส่วนล่างเปลี่ยนมาโลมเลียที่อกอิ่มบ้าง ขณะที่มือก็ปลดเปลื้องท่อนล่างของตนไปด้วย แต่คงจะเพลินไปหน่อยจนเผลอดูดเม้มแรงไปจนแบมแบมสะดุ้งสุดตัวเพราะเจ็บคัดที่หน้าอกอยู่แล้วเป็นทุนเดิม
            “เจ็บ..” บอกสักหน่อยเผื่อเพื่อนหื่นมันจะไม่รู้
            “โอ๊ะ..โทษที”
            ไอ้คำขอโทษที่มาพร้อมยิ้มใสซื่อนั่นทำให้แบมแบมชักฉุน
            บอกมาสิว่าแกไม่รู้จริงๆ ว่าฉันเจ็บหน้าอกอยู่น่ะ ก็เคยบ่นให้ฟังไหมล่ะ!
            “ออกไปเลย” แบมแบมเริ่มกลับมามีสติไม่เผลอไผลกับมาร์ค
            “บอกให้ไปไง..อ๊ะ”
            แบมแบมทุบเพื่อนไปหนึ่งทีแรงๆ แล้วรีบเม้มปากแน่นเมื่อขาข้างหนึ่งถูกยกขึ้นจากมือไอ้คนที่แทรกเข้ามาอยู่ตรงกลาง ก่อนจะรู้สึกถึงสิ่งนั้นที่ดุนดันเข้ามาด้านหลัง
            มาร์คกดแนบแก่นกายที่แข็งขืนเต็มที่ลงบนเนินเนื้อแล้วค่อยๆ แทรกมันเข้าไปทีละนิด
            “เจ็บนะ..” แบมแบมกระซิบบอกเมื่อมาร์คไม่ได้เบิกทางให้ก่อนเลย
            “อ่า..ทนไม่ไหวแล้วว่ะ” มือเรียวคว้าสะโพกทั้งสองมือตรึงรั้งให้แบมแบมอยู่นิ่งๆ
            มันใช่เหตุผลเหรอมาร์คต้วน!
            ก่อนแบมแบมจะถีบตกเตียง มาร์คก็ก้มลงละเลียดจูบไปตามกลีบปากนุ่มอย่างใจเย็นแล้วบดเบียดหนักๆ บังคับทางอ้อมให้แบมแบมเปิดปากรับเรียวลิ้น ก่อนช่วงล่างจะเริ่มขยับช้าๆ จนสามารถเข้าไปในช่องทางด้านหลังได้มากขึ้น เมื่อแบมแบมเริ่มจูบตอบสนองมาร์คก็อาศัยเวลานั้นดันส่วนที่ตื่นตัวเข้าไปจนสุดแล้วแช่ค้างไว้เพื่อให้แบมแบมปรับตัวรับมันเสียก่อน
            “อ่า..แบม แน่นมาก..
            พอแบมแบมเริ่มเกร็งน้อยลงมาร์คก็หยัดตัวขึ้นนั่ง จับสองขาเรียวชิดกันแล้วดันขึ้นจนติดชิดอกบาง ขยับสะโพกเร็วสลับช้าจนเรียกเสียงครางจากร่างบางได้นิดหนึ่งก่อนแบมแบมจะรีบใช้ปิดปิดปากตัวเองอีกครั้ง
            “หายเจ็บหรือยัง”
            “อือ..” แบมแบมหายใจติดขัดทุกจังหวะการเข้าออกแต่ละครั้ง ร้องไม่ได้นี่ทรมานมากนะ
            เมื่อแบมแบมบอกว่าไม่เจ็บแล้วมาร์คก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้นแบบไม่ยั้งแรง ทุกจังหวะการเข้าออกของเขานั้นหนักหน่วง เต็มแน่น และลึกล้ำจนร่างบางที่ต้องรับแรงกระแทกเจ็บแปลบหน่วงลึก แต่เป็นความเจ็บที่เสียวซ่าน
            “อ๊า..
            มาร์คขยับตัวแบมแบมให้นอนตะแคงแล้วจึงค่อยๆ ล้มตัวนอนซ้อนหลังอีกฝ่ายไว้ จับขาเรียวยกขึ้นข้างหนึ่งแล้วสอดกายเข้าออกถี่กระชั้นและเร็วขึ้น เรียวลิ้นอุ่นๆ ไล้เลียไปที่ซอกคอขาว แบมแบมหายใจถี่ ร่างกายแข็งเกร็งขึ้น อยากจะปลดปล่อยแต่มันจะเลอะจนเหลือหลักฐานนี่สิ
            เป็นเซ็กส์ที่ทรมานมากเลยนะ ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจเลย
            “มาร์ค..จะไม่ไหวแล้ว”
            เมื่อแบมแบมกระซิบบอกอย่างนั้น มาร์คก็รู้ว่าควรจะทำยังไง เขาถอนกายออกจากตัวแบมแบมชั่วคราวแล้วขยับตัวลงไปจัดการให้จนอีกฝ่ายปลดปล่อย
            กินทำลายหลักฐานไปซะเลย  
            “ยกตัวหน่อยสิแบมแบม”
            “ทำไม..
            แบมแบมยังเบลอๆ งงๆ มาร์คเลยจับเอวบางพลิกตัวให้แบมแบมนอนคว่ำ ก่อนจะรั้งสะโพกให้ร่างบางอยู่ในท่าคลาน
            “อื้อ!
            มือเรียวจับพนักหัวเตียงไว้มือหนึ่ง อีกมือก็ยันพื้นเตียงไว้ สะดุ้งน้อยๆ เมื่อแกนกายของอีกฝ่ายถูกดึงออกจนเกือบหลุดออกจากร่างตนแล้วก็สอดลึกเข้ามาจนสุดในคราวเดียว
            “มันจุกนะ..
            แบมแบมหันมองไปทางยองแจอย่างหวาดระแวงว่าอีกฝ่ายจะตื่น และนั่นก็ส่งผลให้ร่างกายมีปฏิกิริยาไปด้วย
            “แกรัดฉันแน่นมากเลยแบม สุดยอดเลยว่ะ” เสียงกระซิบพร่าด้วยแรงกามารมณ์จากมาร์คดังชิดอยู่ข้างหู ฟังดูเหมือนจะพออกพอใจมากซะด้วย
            เล่นมาทำกันทั้งที่มีคนอื่นนอนอยู่ใกล้ๆ ไม่ให้แบมแบมระแวงก็เกินไปแล้ว ถ้ายองแจตื่นขึ้นมานี่จบเลยนะ..
            แบมแบมคงมองหน้ายองแจไม่ได้ไปตลอดชีวิตแน่
            “อึ๊..อื๊อออ” แบมแบมทรุดลงนอนราบไปกับเตียง ซบหน้าเก็บเสียงไว้กับหมอนขณะที่อีกฝ่ายยังคงเร่งสะโพกเข้ามาหนักๆ จนส่วนนั้นเข้ามาลึกมากจนแบมแบมรู้สึกได้เลย
            “นอนหงายเถอะ..เดี๋ยวลูกอึดอัด” มาร์คกระซิบบอกข้างหูก่อนจะเลียที่หูนิ่มเบาๆ แล้วจับใบหน้าหวานให้หันมารับจูบจากเขา  
            ขอบคุณสวรรค์ที่มาร์คยังไม่ลืมว่าเขาท้องอยู่!
            มาร์คถอนริมฝีปากออกมา ขยับตัวแล้วยกขาแบมแบมขึ้น ดันให้นอนหงายทั้งที่ส่วนล่างยังติดกัน
            “เอาถุงยางมาหรือเปล่า..” แบมแบมจิกแขนเสื้ออีกฝ่ายไว้แน่น โดยที่แขนทั้งสองของตนก็ถูกอีกฝ่ายจับรั้งอยู่
            ที่ถามก็เพราะแบมแบมรู้ว่าอีกฝ่ายใกล้จะเสร็จแล้วแน่ๆ กระแทกแรงซะตัวเขาสั่นคลอนไปหมด หัวจะชนเตียงอยู่แล้วเนี่ย  
            “ปล่อยในได้ไหม” แค่นี้ก็รู้แล้วว่ามาร์คตั้งใจมาสดแน่ๆ
            “ลำบากฉันอีก”
            “เอาน่าเดี๋ยวช่วย”
            แบมแบมไม่เชื่อน้ำหน้ามาร์คสักเท่าไรว่าจะช่วย ถ้าหาเศษหาเลยอีกรอบนี่น่าเป็นไปได้มากกว่า
            “อือ..
            แบมแบมชะงัก ใจหายวาบเมื่อได้ยินเสียงจากเพื่อนร่วมเตียง แต่เพราะเห็นว่าแบมแบมตกใจนี่ล่ะมาร์คถึงได้ยิ่งกระทั้นกายหนักๆ เข้าถี่จนแบมแบมต้องดึงหมอนที่หนุนอยู่มากัด
            ไอ้บ้ามาร์ค!
             แบมแบมมองไปทางยองแจไม่วางตา แต่รุ่นน้องก็หลับสนิทไม่มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมา
            “อ่าห์..
            แบมแบมรู้สึกถึงบางสิ่งอุ่นๆ ที่ไหลเข้ามาในกาย แต่ก่อนมาร์คจะชักออกเขาก็ดึงคอเสื้อนอนอีกฝ่ายไว้จนมาร์คต้องล้มตัวลงมาหา ใกล้เสียจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อน และเสียงหายใจหอบถี่ของกันและกัน
            “อย่าเพิ่งเอาออก”
            “หือ..จะทำอีกรอบเหรอ”
            “บ้าหรือไง แกเอาออกไปมันก็ไหลเลอะที่นอนน่ะสิ ถ้าเตียงเปื้อนยองแจก็รู้กันพอดี”
            “โอเค”
            มาร์คนั่งคุกเข่าดึงตัวเพื่อนขึ้นนั่ง ก่อนจะช้อนตัวอุ้มอีกฝ่ายขึ้นมาคร่อมตักไว้
            “ไปไหนดี”
            “ห้องน้ำสิ”
            “ห้องน้ำที่นี่มีอ่างน้ำวนด้วยล่ะ”
            “แล้วทำไม” แบมแบมขยับตัวนิดหน่อยเมื่อรู้สึกอึดอัด พอนั่งทับแล้วรู้สึกว่ามันเข้ามาลึกกว่าตอนนอนนี่นา..
            “ตื่นตัวอีกแล้วว่ะ รู้สึกไหม”
            มาถามกันแบบนี้แล้วแบมแบมควรจะต้องทำหน้ายังไง ก็รู้เหมือนกันว่ามันยังใหญ่อยู่ทั้งที่หลั่งเข้ามารอบหนึ่งแล้ว
            “จะต่อก็ไปห้องน้ำ..”       
            “เยส!
            แบมแบมมองค้อนคนที่ดูดีอกดีใจออกนอกหน้ามาก
            คืนนี้จะจบที่กี่รอบ..
            “พรุ่งนี้ต้องตื่นไปดูพระอาทิตย์ขึ้นนะมาร์ค” แบมแบมเตือนเพื่อนทางอ้อมไม่ให้หนักเกินไป มาร์คน่ะไม่เป็นไรแต่เขาสิจะไปเดินเล่นไม่ไหว
            “ครับ เดี๋ยวพาไปแน่นอน” อยากได้อีกอะไรก็รับปากได้หมดล่ะสิ
            “ให้จริงเถอะ”
            “ก่อนไปห้องน้ำ ขอท่านี้อีกสักน้ำได้ไหม”
            “ไอ้มาร์ค อื้อ!
            แบมแบมกัดไหล่กว้างเพื่อเก็บเสียงแทบไม่ทันเมื่อมาร์คเริ่มขยับอีกครั้ง
            มันจะถามทำไมเมื่อถามแล้วทำเลยน่ะ!
            “ไม่เอาตรงนี้!
            แบมแบมกระซิบเสียงเบา ตาก็มองคนที่นอนอยู่เช่นเดิม
            ยองแจไม่รู้สึกตัวจริงๆ เหรอหลับหรือตายเนี่ย
            “โอเคๆ ไปห้องน้ำก็ได้”
            แบมแบมก็ไม่ได้ตัวเล็กขนาดมาร์คอุ้มได้สบายๆ หรอกนะ แต่ช่วงนี้แพ้ท้องจนผอมซะจนมาร์คอุ้มได้สบาย
            “แกควรจะกินให้เยอะกว่านี้หน่อยนะ”
            มาร์คเอ่ยพลางวางอีกฝ่ายบนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า ตอนไปทำลูกที่แอนต์เวิร์ปรู้สึกจับได้เต็มไม้เต็มมือกว่านี้
            แต่ตอนนี้ก็เซ็กซี่เร้าใจดี เพราะมีออร่าคุณแม่มั้ง จะว่าไปมาร์คก็ชอบแบบนี้
            “พูดมากจริง รีบๆ ทำซะ ฉันจะได้ไปนอน” แบมแบมหน้าร้อนไปหมดแล้วเนี่ย ให้แบมแบมมาเร่งแบบนี้ก็อายเป็นนะ
            “ตามบัญชาครับที่รัก”
            มาร์คยกขาเรียวทั้งสองข้างขึ้นวางบนเคาน์เตอร์ก่อนจะแทรกกายเข้าไป แบมแบมผวากอดคอร่างสูงไว้ก่อนจะหงายเอนไปชนกระจกข้างหลังเสียก่อน
            “แต่อีกรอบเดียวพอนะ”
            แบมแบมช้อนตามองอีกฝ่าย จะว่าขอร้องก็ได้ มาร์คอดรนทนไม่ไหวฝังจมูกโด่งกับแก้มนิ่มนั้นเสียฟอดใหญ่
            “ทำเสียงอ้อนแบบนี้มันจะมากกว่ารอบเดียวนะแบม”
            เสียงกระเส่าของมาร์คทำให้แบมแบมหน้าร้อนมากกว่าเมื่อกี้อีก
            ไอ้คนหื่นกามเอ๊ย..



                      กลับไปอ่านต่อที่  https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1424643&chapter=7



วันพุธที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2560

NC My boyfriend EP.4 Markbam




ยามที่มาร์คพรมจูบลูบไล้ร่างกายสวยงามเบื้องหน้านั้นเรียกเสียงครางหวานของแบมแบมออกมาได้ไม่หยุด มือเรียวหยอกกล้ออกสวยสลับกับริมฝีปากดูดดุนยอดอก
ใบหน้าหล่อเหลาลดต่ำลงมา พร้อมโลมเลียบริเวณหน้าท้องแบนราบลงมาถึงต้นขา
แบมแบมสะดุ้งตัวเมื่อมาร์คกดริมฝีปากเข้าครอบครองส่วนอ่อนไหว เสียงครางกระเส่าดังลั่น มือเล็กกดศีรษะมาร์คให้ครอบครองตนมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว
มาร์ครับรู้เคลื่อนไหวของแบมแบมที่อีกไม่นานคงถึงฝั่งฝัน เขาไม่รีรอที่จะขยับลิ้นให้แรงและเร็วขึ้น
ร่างบางครางออกมาด้วยความวาบหวาม ร่างกายกระตุ้นเกร็ง พร้อมหลับตาปี๋ด้วยความเสียวซ่าน ธารน้ำใสไหลออกมา มาร์คบรรจงโลมเลียจนน้ำใสนั่นจนหมดไป เขาดันกายขึ้นมาประกบริมฝีปากสวยอีกครั้ง พร้อมนิ้วเรียวที่ค่อยๆ ไล่ลงต่ำ
อ๊ะ! เจ็บแบมแบมหวีดร้อง สะดุ้งเมื่อมาร์คสอดใส่นิ้วเรียวเข้าไปในกาย
ยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บนะแบมมาร์คผละริมฝีปากออกและกระซิบอย่างแผ่วเบา เขาแช่นิ้วไว้สักพักพลางซุกไซ้โลมเลียยอดอกทั้งสองข้างเพื่อให้แบมแบมปล่อยตัวไปตามสัมผัส
เสียงหวานดังขึ้นอีกครั้งขณะที่นิ้วเรียวยาวค่อยๆ ขยับเข้าออกอย่างช้าๆ
“อา..มาร์ค” เสียงครางกระเส่าดังไม่หยุดเมื่อมาร์คสอดนิ้วเข้าออกเร็วมากขึ้น แบมแบมเกร็งลำตัวขึ้นมา
มีอะไรแบมแบมเอ่ยถามขึ้นด้วยความงุนงงเมื่อมาร์คหยุดการเคลื่อนไหว ท่าทางเหมือนกำลังสะกดกลั้นอะไรบางอย่าง
ถ้าฉันทำเองแกคงลุกจากเตียงไม่ได้แน่เลยมาร์คเอ่ยขึ้นพร้อมสีหน้าจริงจัง
หมายความว่า..ไง..อะยังไม่ทันจะสิ้นประโยค มาร์คก็ขยับนิ้วเรียวเข้าไปจนสุด แบมแบมเกร็งตัวขึ้นพร้อมเสียงครางที่ดังออกมาอีกครั้ง
เมื่อแบมแบมปลดปล่อยออกมาอีกครั้งแล้วมาร์คก็ขยับนั่งแล้วดึงตัวเพื่อนขึ้นคร่อมตน
มาร์คจับแบมแบมขึ้นมาชันเข่าบนตัวเขา จากนั้นซุกไซ้ลำคอสีน้ำผึ้งของแบมแบมที่เต็มไปด้วยรอยรักอีกครั้งทั้งที่แบมแบมยังงุนงงว่ามาร์คจะทำอะไรกันแน่
อ๊ะ…” แบมแบมหลุดร้องออกมาเมื่อถูกยกสะโพกกดลงไปยังส่วนนั้นของมาร์ค คำตอบของคำถามในใจคืออย่างนี้นี่เอง
ร่างบางจิกไหล่กว้างของมาร์คไว้แน่นด้วยความเจ็บทั้งที่อีกฝ่ายเข้ามาได้เพียงนิดเดียว
อะ อ๊ะ อื้อออ..” เสียงครางกระเส่ากลับมาอีกครั้งเมื่อมาร์คจับเอวบางให้ขยับตัวขึ้นลงเบาๆ และเร็วขึ้นตามอารมณ์
ไม่นานแบมแบมก็จับทางได้ว่าควรจะจัดการกับอารมณ์ของตัวเองตอนนี้อย่างไร มาร์ครับรู้ถึงแรงกระแทกที่หนักหน่วงขึ้นแล้วจึงสวนทางกลับอย่างแรง
แบมแบมโอบกอดมาร์คไว้แน่น อารมณ์ปรารถนาของมาร์คยิ่งลุกโชนขึ้นไปอีกเมื่อได้ยินเสียงครางหวานหูอยู่ใกล้ๆ อย่างนี้
“ฉันชอบเสียงครางของแกพอๆ กับตอนที่แกด่าฉันเลยนะ”
มาร์คจริงใจมากเลยนะตอนนี้ ไม่ได้กวนประสาทเพื่อน ทั้งเสียงทั้งสัมผัสมาเต็ม ได้บีบได้จับได้ขยำ แบมแบมเห็นผอมบางนี่เต็มไม้เต็มมือเหมือนกันนะ..มาร์คโคตรปริ่ม
“แกนี่..โรคจิตหรือไงใบหน้าหวานแดงซ่านแข่งกับผิวกายที่ถูกฝากรอยจนขึ้นสีเต็มไปหมด
ร่างสูงหัวเราะน้อยๆ เอนกายลงนอนให้ร่างบางทำอะไรต่ออะไรกับร่างกายเขาเต็มที่
เสียงครางสุดท้ายดังขึ้นพร้อมร่างกายที่ทรุดลงไปทับคนด้านล่าง
เก่งจังที่รักมาร์คยกมือขึ้นปาดเหงื่อตามไรผมของแบมแบมก่อนจะประทับจูบลงไปข้างขมับ
“ใครที่รักแก” ร่างบางอยู่ในอ้อมกอดอุ่นของมาร์ค อ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขน หายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีแรงฟาดอกกว้างไปเบาๆ
ร่างสูงดึงแบมแบมเข้ามากอดแน่นยิ่งกว่าเดิม เขาชอบความรู้สึกนี้ ชอบช่วงเวลานี้ การมีแบมแบมอยู่ในอ้อมกอดเป็นสิ่งที่เขาโหยหาและปรารถนาจะได้ครอบครองมานาน ในตอนนี้เขาได้มาแล้ว เขาจะต้องรักษาให้อยู่กับเขาตลอดไปให้ได้
“แกทำแล้วถึงตาฉันทำบ้างล่ะนะ”
“เอ๋?”

คนที่ทับอยู่ด้านบนกลายเป็นถูกทับ ลมหายใจยังไม่กลับมาเป็นปกติดีก็ต้องโดนเพื่อนตัวดีเอาแต่ใจอีกแล้ว..

กลับไปอ่านต่อที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1424643&chapter=5