คุณแด๊ดดี๊ตกใจที่จู่ๆ
วันนี้แบมแบมก็นึกเพี้ยนอะไรขึ้นมาไม่รู้ มารุกเขาเฉยเลย!
ก่อนจะทันอ้าปากห้ามคุณหม่ามี้ที่วันนี้มาแปลกก็อ้าปากเล็กนุ่มสีสดครอบครองส่วนปลายของแกนกายใหญ่ไปเสียแล้ว! มาร์คตกใจจนพูดไม่ออกเลยนะ!!
ลิ้นเล็กสีชมพูตวัดเลียแล้วดูดหนักๆ รูดรั้งส่วนอ่อนไหวตามความยาวด้วยโพรงปากอุ่นพร้อมกับมือนิ่มที่กระทำไปด้วยกันจนคุณแด๊ดดี๊เสียววูบวาบหายใจไม่ทั่วท้องเลยทีเดียว
แต่พอคุณดารากำลังเคลิบเคลิ้มและส่วนแข็งขืนเริ่มขยายจนเต็มที่ตามแรงอารมณ์ที่พุ่งสูงเพราะการปลุกเร้าของแบมแบม
คุณแม่น้องแฝดก็ละปากออกมาแล้วเงยหน้าขึ้น มือนิ่มยังจับอยู่ที่กายแกร่ง มาร์คชะงักเล็กน้อยเมื่อมองสบตากลมโต
“มี..อะไร”
“ต้องทำต่อป้ะ?”
“ห๊ะ..”
“มันเมื่อยปากอ่ะพี่มาร์ค
เมื่อยกว่าที่คิดนะถึงจะสนุกดีก็เหอะ”
แบมแบมก็แค่ทำตามที่ไอ้ไวน์มันยุยงมาน่ะ
แต่ลองแล้วเหนื่อยแฮะ…ไม่เวิร์คๆ
“หยุดตอนนี้มันค้างนะ…”
มาร์คจะร้องไห้ เป็นคนบอกจะทำให้แท้ๆ แต่จู่ๆ มาหยุดเนี่ยนะ?! แบมแบมอย่าทำร้ายพี่แบบนี้เซ่!
“แล้วทำไงดีอ่ะ?”
แบมแบมไม่ได้ตั้งใจกวนประสาทเลยจริงๆ แต่เขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไงต่อนี่
คือเมื่อก่อนมีแต่คนทำให้ใช่ป้ะ เคยมีแต่เมียไง
สามีก็เพิ่งจะมีกับเขาคนแรกเนี่ยล่ะ
ร่างบางถอนหายใจ
นิ้วเรียวสะกิดเขี่ยส่วนปลายแกนกายเล่นเบาๆ มาร์คสะดุ้งเฮือก
“แบมแบมอา..เล่นแบบนี้ไม่ดีนะที่รัก”
เสียงเริ่มสั่นแล้วนะที่รัก ถ้าไม่ทำต่อนี่โดนกดจมเตียงแน่ๆ
“ก็เลิกเล่นแล้วเนี่ย…”
แบมแบมก้มลงครอบครองส่วนอ่อนไหวของมาร์คด้วยโพลงปากอุ่นอีกครั้ง
ดูดเม้มและไล้เลียแรงๆ
“พอ..ก่อนแบมแบม” มาร์คเริ่มจะทนไม่ไหวเมื่อถูกดูดเม้มที่ส่วนปลายเร็วๆ
มาร์คเอนกายไปข้างหลังเล็กน้อย ก่อนจะกระตุกเกร็งเมื่อแบมแบมเร่งจังหวะมือเร็วขึ้นจนทำให้เขาปลดปล่อยออกมาได้
แบมแบมกลืนน้ำสีขาวขุ่นของอีกฝ่ายลงไปในคอ
แบมแบมขยับขึ้นคร่อมมาร์ค
ใช้นิ้วโป้งปาดมุมปากที่มีน้ำสีขุ่นขาวเปื้อน แลบลิ้นเลีย หน้าหวานเหยเกเล็กน้อยเมื่อพยายามนึกถึงรสชาติเปรียบเทียบกับของอย่างอื่นที่กินได้จริง
“ไม่อร่อยเลยอ่ะ…”
.
“โธ่! มันจะมีรสชาติอะไรได้เล่า
มันไม่ใช่ของกินอยู่แล้วนะถึงจะได้มีรสชาติอร่อยน่ะ..”
บางทีมาร์คก็เพลียกับเมียนะ
“แบมควรทำอะไรต่ออ่ะ?
คราวที่แล้วก็จำไม่ได้แฮะ จำไม่ได้ก็ไม่ทำละ” แบมแบมขยับตัวจะลงจากตักมาร์ค
แต่มาร์คไม่ให้ไป
“ไม่ต้องงงหรอก เดี๋ยวมันก็เป็นไปเองนั่นล่ะ”
มาร์คโอบกอดเอวบางเอาไว้ ซุกใบหน้าหล่อลงที่ซอกคอขาว แบมแบมโอบคอของมาร์คเอาไว้
“เดี๋ยวๆ
เมื่อกี้ยังบอกกลัวแบมท้องอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?”
“อ่า…แค่คืนเดียวไม่น่าจะติดมั้ง”
“คราวที่แล้วน่ะหลายคืนหรือไง ก็คืนเดียวมั้ยล่ะ”
“เออ จริงด้วย…”
“ใส่ถุงยางด้วยสิ”
“ไม่มีอ่ะ..”
“พี่เป็นผู้ชายประสาอะไรไม่มีถุงยางวะ”
บางทีแบมแบมก็เพลียกับพี่มาร์คนะ
“ใครจะพกถุงยางไปไหนมาไหนตลอดเวลากันล่ะ
ตั้งแต่พี่มีแบมก็ไม่ได้นอนกับใครเลยนะ มันจำเป็นต้องพกมั้ยเล่า!”
มาทำให้คนอื่นเขาตื่นแล้วหยุดเนี่ยมันทรมานนะแบมแบม!
“มันก็จริง ไปขอคนอื่นมาไป พี่คุณน่ะมีชัวร์”
“ไปขอพี่คุณเนี่ยนะ..” มาร์คแค่คิดก็สยองแล้วเหอะ
“พี่คนอื่นเยอะแยะ ต้องมีสักคนแหละ เฮียคริสไง เดี๋ยวไปถามก่อน”
ยังไงมาร์คก็อยากป้องกันไว้ก่อนนะ
แฝดยังไม่ทันจะโตเลยขืนพลาดมีอีกคนแบมแบมเหนื่อยตาย
“เดี๊ยว! ไม่ต้องๆ” แบมแบมร้องเสียงหลงไม่ยอมลงจากตักเพื่อให้มาร์คไปหาพี่ชาย
“ทำไมล่ะ?”
“มันน่าอายนะเว้ย! มันดึกแล้วนะ จู่ๆ พี่จะเดินไปขอเฮียโต้งๆ เลยน่ะเหรอ?”
“อายอะไรเรื่องธรรมดา เฮียมีชัวร์”
“พี่ปล่อยข้างนอกเอาก็ได้นะ..”
“แน่ใจว่าปลอดภัย?”
“มั้ง” แบมแบมก็ไม่ค่อยแน่ใจ ตอนเด็กๆ
ไม่ค่อยสนใจเรียนเพศศึกษาอ่ะ
“อย่ามั้งสิแบมแบม นี่พี่ซีเรียสนะ
เรายังไม่เข็ดอีกรึไง” มาร์คดุ แบมแบมเบ้ปากหน้ายู่
“จะท้องจะคลอดมันก็แบมทั้งนั้นแบมยังไม่กลัวเลยนะ
ท้องแรกมันมีภาวะเสี่ยงอยู่แล้ว ยิ่งเป็นแฝดด้วยก็ยิ่งเสี่ยงไง แต่ท้องสองน่าจะคลอดง่ายสบายแล้วแหละ”
“นี่ยังคิดจะท้องต่ออีกเหรอ พี่ไม่เอาแล้วนะ!”
มาร์คกลัวซะจนเหมือนว่าตัวเองเป็นคนท้อง แบมแบมหยิกต้นแขนให้แรงๆ
“เพิ่งจะคลอดไม่นานเองนะเว้ยพี่มาร์ค
แบมว่ามันน่าจะยังไม่ติดนะ..”
“ใช้คำว่า ‘น่าจะ’ แสดงว่ามันไม่ปลอดภัยสินะ”
มาร์คคิดว่าเขาควรจะจับแบมแบมไปหาหมอเพื่อหาทางป้องกัน
ถ้าเป็นผู้หญิงมันง่ายนะเวลาจะดูว่าท้องหรือเปล่า แต่มันยากตรงแบมเป็นผู้ชายนี่ล่ะ
โอย..
“แบมว่าเราไม่ควรมาวางแผนครอบครัวเอาตอนนี้มั้ยพี่มาร์ค
พรุ่งนี้แบมกินยาเอาก็ได้ กันทันอยู่แหละ”
“ก็ได้…แน่ใจนะว่าพร้อมแล้ว มาขอให้หยุดทีหลังนี่พี่ไม่ยอมนะ”
มาร์คยอมตามใจในเมื่อแบมแบมยืนยันน่ะนะ
“อือ…ถามอีกทีได้มั้ย?”
“อะไรเหรอ?”
“ที่ผ่านมาพี่ไม่คิดอะไรกับแบมเลยจริงๆ เหรอ
ยั่วขึ้นบ้างป้ะ” ถ้าตอบว่าไม่คิดอะไรเลยนี่ความมั่นใจเขาคงลดเหลือศูนย์
“ไม่ใช่แค่ยั่วขึ้นหรอกนะ พี่อยากกอดแบมจะตายแล้ว”
“พี่ทนมาได้ยังไง
พี่ทนได้แสดงว่าแบมไม่น่าสนใจมากพอน่ะสิ..”
แบมแบมสงสัยจริงจัง
เมื่อก่อนที่จะเกิดเรื่องราวได้มาพบกันน่ะ ข่าวสาวๆ หนุ่มๆ ของพี่มาร์คเยอะจะตายไป
แต่นี่ก็เกือบปีแล้วนะที่พี่มาร์คไม่ได้ทำเรื่องพวกนี้เลยน่ะ
“น่าสนใจเสมอนั่นล่ะ
แต่บอกแล้วไงว่าพี่กลัวเลยไม่กล้าทำ…” แต่ตอนนี้แบมแบมอนุญาตแล้วก็กล้าทำแล้วล่ะ หึหึ
“พี่นี่บ้าจ…อื้อ”
ริมฝีปากบางประทับลงบนกลีบปากอิ่มกลืนกินเสียงได้ชะงัด
ทั้งคู่แนบชิดกันเสียจนได้ยินเสียงหัวใจดัง ริมฝีปากบดขยี้อย่างกระหายตามความปรารถนาที่เก็บกลั้นมานาน
พร้อมทั้งปลดชุดคลุมบนร่างกายแบมแบมออกด้วย
ปลายลิ้นที่รุกรานทั้งหวานและร้อนเสียจนจุดไฟปรารถนาในกายให้ลามลุกไปทั่ว
ดูดดึงรุนแรง แต่ในความร้อนเดือดนั้นกลับซ่อนกลิ่นหอมหวานเอาไว้ เพียงได้สัมผัสก็แทบจะหลอมละลายและจมดิ่งลงในความต้องการเบื้องลึก
“อ...อือ...” เสียงครางในลำคอแทบไม่เหลือแรงประท้วง
เมื่อเห็นว่าร่างบางในอ้อมกอดเริ่มสิ้นแรง มาร์คจึงค่อยถอนจุมพิตออกอย่างอ้อยอิ่งเสียดาย
คลายอ้อมแขนและประคองหลังร่างที่อ่อนยวบลงทรุดกายนั่งบนตัก
มาร์คมองร่างบางที่หอบรัวด้วยรอยยิ้มเอ็นดูก่อนเชยคางมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้แดงก่ำ
ริมฝีปากอิ่มขบเม้มเมื่อรู้สึกถึงแรงดุนดันจากส่วนแข็งขืนของอีกฝ่าย
“มาทวนความหลังก่อนดีกว่า…” ลิ้นร้อนไล้เลียใบหูนิ่มจนแบมแบมหดคอหนีเพราะรู้สึกเสียวจนขนลุก
มาร์คดันร่างบางลงนอนราบกับเตียง หยิบหมอนนิ่มรองสะโพกมนก่อนจะขึ้นคร่อม
“เดี๋ยว!” แบมแบมดันอกกว้างของคนที่เตรียมจะทาบทับลงมาหา
มาร์คชะงัก
“หือ?”
“เจ็บมั้ย?” แบมแบมชักหวาดๆ
ถึงจะเคยเจอมาครั้งหนึ่ง แต่ตอนนั้นก็จำความรู้สึกอะไรไม่ได้เลย
“นิดเดียวเท่านั้นล่ะน่า”
“เชื่อได้ใช่ไหมเนี่ย?”
แบมแบมไม่ค่อยอยากเชื่อคำพูดพี่มาร์คเท่าไรนักหรอก
“เชื่อได้สิ” มาร์คหัวเราะ ก่อนกดจูบลงบนกลีบปากอิ่มสีสดอีกครั้ง
ครั้งนี้แน่นหนักเสียจนแบมแบมหายใจหายคอไม่ออก
มือใหญ่วาดไล้จากแผ่นอกของร่างที่ทาบทับก่อนลากเลยไปลูบสัมผัสผิวกายเนียนนุ่มมือบริเวณเอวบาง
จากนั้นเลื่อนลงไปยังจุดไวสัมผัสจนร่างบางสะท้านเกร็ง แรงปลุกเร้าดึงรั้งก่อความร้อนรุ่มขึ้น
ยิ่งการปรนเปรอเบื้องล่างร้อนแรงขึ้นเท่าไรแบมแบมก็เหมือนยิ่งหายใจไม่ทัน
ดวงตาสวยหลับแน่นและฉ่ำชุ่มด้วยน้ำตาเมื่ออารมณ์พลุ่งพล่านแล่นริ้วถึงศีรษะ
ริมฝีปากขบแน่น ร้อนซ่านไปทั่วกาย จนเมื่อความอดทนมาถึงจุดสิ้นสุดมือใหญ่จึงรีดเร้นธารอารมณ์สีน้ำนมให้ไหลออกมาเปรอะมือไปหมด
ร่างสูงเลียน้ำที่เปรอะเปื้อนแล้วฟอนเฟ้นไปตามเรือนร่างขาวเนียนทั่วทุกจุด
ไม่ว่าจะเป็นแผ่นหลังนวลเนียน แผ่นอกขาว หรือแม้แต่สะโพกนุ่มเล็กเต็มมือนั้น
ร่างสูงเอื้อมมือโน้มกายไปเปิดลิ้นชักข้างเตียง
หยิบหลอดเจลใสออกมา
“นี่พี่พกของแบบนี้เตรียมพร้อมเลยเหรอ?”
แบมแบมค่อยผ่อนลมหายใจได้ทั่วท้องหน่อยเมื่อมาร์คหยุดมือลงชั่วขณะ
“เปล่า เฮียให้มา”
“…ถ้าแบมถามว่าพี่คริสเขาพกทำไมนี่จะเสียมารยาทไหม?”
แบมแบมทำหน้าไม่ถูกเลยเมื่อรู้ว่าของในมือมาร์คคือของใคร
“ลองไปถามเฮียดูสิ อยากรู้เหมือนกันว่าจะตอบยังไง”
มาร์คหัวเราะแผ่ว พี่ชายเขาเป็นพวกพกของสารพัดเต็มกระเป๋ามีทั้งมีประโยชน์และไม่มีประโยชน์
มีกระทั่งของพวกนี้
“ถ้าพี่เขาตอบมาตามตรงจะมองหน้ากันติดไหมล่ะ..อ๊ะ”
แบมแบมสะดุ้งกาย เสียงหวานเครือแผ่วเมื่อนิ้วมือเรียวยาวกดควานลึกเข้ามาในกายตน
“อ่า…เจ็บ” ความเจ็บแล่นปลาบไปทั่วกาย ดวงตาหลับแน่น
“เดี๋ยวก็ชิน..อย่าเกร็งสิที่รัก”
แบมแบมไม่อยากจะเชื่อเสียงนุ่มข้างหูนี้เลยจริงๆ
นิ้วแรกนั้นยังขยับต่อไปไม่หยุด สอดแทรกของเหลวเย็นลื่นเพื่อเปิดทางแล้วเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง
ช่องทางที่ถูกรุกรานเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ...อ๊า” เสียงกรีดร้องหวานดังขึ้นกว่าเดิมเมื่อนิ้วมือถูกแทนที่ด้วยแกนกาย
แม้อารมณ์ปรารถนาจะพุ่งสูง แต่ช่องทางแคบที่ยังไม่คุ้นเคยก็ทำให้เจ็บเสียดมากพอดู ขาเรียวขยับอ้าออกกว้างเพื่อเปิดทางให้ร่างสูงส่งกายเข้ามาหาได้ง่ายมากขึ้น
มาร์คยันมือกับเตียงค้ำตัวร่างบาง โน้มตัวมาจูบที่แก้มเนียนแผ่วเบา
ก่อนจะค่อยๆ กดส่วนแข็งขืนนั้นเข้าไปในช่องทางรักของแบมแบมอย่างช้าๆ
“อ๊ะ! มันเจ็บอ่ะพี่มาร์ค!”
แบมแบมร้องบอกพร้อมทุบอกกว้างให้หยุดเพียงส่วนหัวของแกนกายสอดเข้ามา
มาร์คก้มลงจูบที่เรียวปากอิ่มดึงความสนใจ นวดเบาๆ
ที่สะโพกมนแล้วค่อยๆ ดันกายใหญ่เข้าไปในตัวแบมแบมเรื่อยๆ จนสุด แบมแบมเกร็งตามจนแทบไม่กล้าจะหายใจเลย
มาร์คจับขาเรียวข้างหนึ่งยกสูงขึ้นเล็กน้อยแล้วกระชับเรียวขาอีกข้างให้โอบเอวแน่นขึ้น
จากนั้นเขาจึงค่อยๆ ขยับกายเข้าออกช้าๆ เพื่อให้แบมแบมเคยชินก่อน แล้วถึงค่อยเปลี่ยนเป็นจังหวะเข้าออกที่เร็วขึ้น
ร่างบางโยกคลอนไปตามแรงส่งถี่ที่กระทั้นหนักหน่วง
เมื่อความเจ็บปวดแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านมันก็รู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ แบมแบมจิกเล็บลงบนต้นแขนอีกคนเพื่อระบายอารมณ์วาบหวามที่ก่อตัวรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
“พี่มาร์คเบาหน่อย!” คุณแม่น้องแฝดครางด้วยบอกไปด้วยเมื่อมาร์คยังคงกระแทกกายเข้าออกอย่างร้อนแรงและรัวเร็วอย่างเอาแต่ใจ
มาร์คยิ้มเจ้าเล่ห์ ถอนแกนกายออกจนหลุดก่อนจะส่งกระแทกเข้าไปจนสุดลำอีกครา กระแทกโดนจุดกระสันจนร่างบางสะดุ้งเฮือก
“พี่มาร์คอย่าแกล้งแบมนะ!” แบมแบมร้องลั่นตีไหล่กว้างแรงๆ
“เปล่าแกล้งสักหน่อย
ลืมไปแล้วว่าตรงนั้นมีอะไร แค่ลองทดสอบดู”
มาร์คปากบอกว่าไม่รู้แต่เร่งจังหวะการสอดใส่รุนแรงขึ้นทุกที
มือเรียวของแบมแบมปัดป่ายไปทั่ว วางบนต้นแขนแล้วเลื่อนไปวางทาบกับหน้าท้องแกร่ง
ถ้าทำได้ก็อยากยันออกไปไกลๆ จริงๆ เลย!
ร่างสูงกอบกุมส่วนอ่อนไหวของอีกฝ่ายพร้อมกับเร่งจังหวะไปพร้อมกับการกระแทกกายที่รัวเร็วจนแบมแบมหายใจแทบไม่ทัน
มือใหญ่เร่งจังหวะมือเร็วๆ จนร่างบางกระตุกเกร็งใกล้ปลดปล่อย
แบมแบมกัดริมฝีปากแน่นด้วยความเสียวซ่านเมื่อมาร์คยังคงสอดใส่เข้ามาอย่างรุนแรง
มาร์คเร่งจังหวะหนักๆ สองสามครั้งแล้วกระแทกกายเข้ามาจนสุด
ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวแบมแบมจนหมด พร้อมกับแบมแบมที่ปลดปล่อยออกมาอีกครั้งเต็มมือเขา
น้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาจากช่องทางรักที่แดงจัดนั้นไม่น้อยเลย
“เฮ้ย!”
คนพี่เสียงดังท่าทางตกใจจนคนน้องสะดุ้งไปด้วยเลย
“เป็นอะไร!” จู่ๆ ก็ตะโกนออกมา ไอ้คนบ้านี่! ตกใจหมด คนยิ่งเหนื่อยๆ อยู่
“พี่ลืมปล่อยข้างนอก…” มาร์คทุบเตียงปึกๆ แบมแบมกลอกตาไปมา
“ช่างมันเถอะ ต่างคนต่างเผลออ่ะ นี่ก็ลืมเตือน
ไม่เป็นไรหรอกน่า” แบมแบมตีไหล่กว้างเชิงว่าอย่าคิดมากเลยนะเว้ย
บางทีพี่มาร์คก็ห่วงเขามากเกินไปนะ
“ถ้าท้องขึ้นมาล่ะ…”
“พี่จะเก่งขนาดนั้นเลยรึไง แบมว่าไม่ท้องหรอก
ถ้าท้องก็เลี้ยงพร้อมกันสามคนทีเดียวเลยไง เหนื่อยก็เหนื่อยทีเดียว เนอะ” แบมแบมตีอกกว้างแปะๆ
มาร์คจับมือซนเอาไว้
“มองโลกในแง่ดีจังเลยนะ”
พอมาร์คขยับกึ่งนั่งกึ่งนอนแล้วแบมแบมก็ขยับลุกมานั่งบนตัก
“แล้วจะมองโลกในแง่ร้ายไปทำไมเล่า”
“มานั่งบนตักนี่คืออะไร
ต้องการจะสื่ออะไรหรือเปล่า” คุณแด๊ดดี๊โอบเอวบาง
“นั่งแบบนี้แล้วแบมควรจะทำอะไรล่ะ…”
ทั้งที่เครื่องปรับอากาศก็ทำงานปกติ แต่แบมแบมกลับรู้สึกร้อนแปลกๆ อย่างไรชอบกล ร้อนเพราะสายตาอีพี่มาร์คนี่ล่ะ!
เขินนะเว้ย…
“ไม่ยากหรอก”
คุณดารายิ้มกริ่ม
“อะไรไม่ยาก”
“ทำเองเลยสิ”
“เหย ถ้าพรุ่งนี้ปวดเอวทำไงล่ะพี่มาร์ค
ต้องไปวัดและไปเดินเที่ยวกับทุกคนอีกนะ” คุณแม่น้องแฝดลังเลที่จะตามใจพี่มาร์ค
“นิดหน่อยเองน่า”
“เปลี่ยนท่าได้มั้ย?”
“ท่านี้ล่ะดี กำลังดีเลยนะ” คุณแด๊ดดี๊จับแกนกายของตนจ่อวนตรงช่องทางรักที่ลื่นขึ้นมากเพราะเกมรักรอบแรก
เขาฉวยจังหวะที่แบมแบมเผลอตัวกดร่างบางลงบนตักจนส่วนแข็งขืนใหญ่โตนั้นสอดลึกเข้าไปในกายเล็ก
ลึกจนจุกเลยทีเดียว
“โรคจิตหรือไง! มันเจ็บนะพี่มาร์ค” แบมแบมฟาดมือลงบนอกกว้าง
ก่อนจะผวากอดมาร์คไว้เมื่ออีกฝ่ายกระแทกกายสวนขึ้นมาอีก
“อ๊ะ! อื้อออ” แบมแบมซุกหน้าลงที่ไหล่กว้าง
“ขยับสิจ๊ะ จะรู้สึกดีขึ้นนะ”
แบมแบมกลั้นใจลองขยับดู มันก็อึดอัดน้อยลงนิดนึง..
สะโพกมนเริ่มขยับขึ้นลงไปตามจังหวะของมาร์ค คุณแด๊ดดี๊ก้มลงไปจูบเม้มสร้างรอยบนแผ่นอกบาง
ครอบครองยอดอกสีสวยด้วยปากอุ่น แบมแบมแอ่นอกรับสัมผัสของมาร์คพร้อมกับยกสะโพกขึ้นลงรัวเร็วตามจังหวะที่มาร์คสวนกายกระแทกขึ้นมา
มือเล็กเลื่อนจิกบ่าของมาร์คด้วยเพื่อระบายอารมณ์
มาร์คเริ่มสวนกายเข้ามาถี่ๆ จนสุดท้ายร่างเล็กก็ทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องแกร่งและหมดแรงลง
“น่ารักจริงๆ เลยนะเรา” ริมฝีปากอิ่มแดงจัดหอบกระเส่า
เนื้อตัวนวลเนียนแดงเรื่อ นัยน์ตาหวานฉ่ำเอ่อคลอด้วยหยดน้ำ
ทั้งน่ารักน่าแกล้งจนอดใจไม่อยู่จริงๆ
โคตรจะเร้าอารมณ์เลย…
แบมแบมหอบหายใจแรง ไม่ใช่แค่เหนื่อยธรรมดา
เหนื่อยมาก..
“ดะ..เดี๋ยวสิ! พี่จะทำอะไรอีก” คนที่ตาปรือใกล้จะหลับเต็มทีร้องลั่นเมื่อถูกกดลงคว่ำหน้าลงกับเตียง
ขนอ่อนลุกไปทั้งตัวเมื่อรับรู้สัมผัสเปียกชื้นบนแผ่นหลัง
“อ๊า!” ใบหน้าหวานฟุบกับหมอนจิกผ้าปูเตียงไว้แน่นเมื่อกายใหญ่รุกล้ำเข้ามาในกายตนรวดเดียวจนสุด
ถอนกายจนหลุดออกไปแล้วก็สอดใส่เข้ามาใหม่สุดความยาวจนโดนจุดกระสันภายใน ร่างกายของแบมแบมสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
“อ๊ะ! พี่มาร์ค!” แบมแบมครางเสียงหวานเมื่อคุณแด๊ดดี๊เริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ
แล้วเพิ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ เร่งจังหวะรัวเร็วจนร่างบางแทบขาดใจ
คุณหม่ามี๊ครางไม่เป็นภาษาก่อนจะกระตุกเกร็งเมื่อคุณแด๊ดดี๊เร่งกระแทกกายเร็วขึ้นถี่หนักจนปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
น้ำรักที่มากเกินไหลลงมาตามต้นขานวล ก่อนหยดลงบนที่นอน
เออ…ทิ้งหลักฐานอีก
